Conxunción planetaria

A semana pasada houbo unha conxunción planetaria. Para os terrestres eso significa que dous astros (neste caso, planetas) xuntáronse (aparentemente) no ceo. En concreto, a pasada semana, Venus (o luceiro do alba ou o luceiro do atardecer) e Xúpiter.
A que se debe? Pois a que os dous descreben arredor do Sol unha órbita que está case no mesmo plano (e case no mesmo plano que a da Terra), e un vai aparentemente no ceo (e realmente) máis rápido que o outro. Venus, máis próximo ó Sol que a Terra, necesita xirar máis rápidamente para non caer ó Sol, e Xúpiter fáino máis lentamente ó estar máis lonxe do Sol. Así, en perspectiva, o lóxico é que cada certo tempo, 'se atopen' no ceo. Ademáis, ó estar un máis próximo ó Sol que a Terra, o punto no que se atopen nunca formará un ángula maior que 90º co Sol, senón menor.
Unha conxunción distínguese dunha ocultación: a ocultación é cando 'se xuntan' tanto que un pasa por diante do outro (a eclipse de Sol é unha ocultación moi particular)